Verder kijken dan je computer lang is

Georgina smeet een stokje naar mij toe. Ik had het bijna terug gesmeten, maar toen keek ik nog eens goed. Er hing een boodschap aan vast.

Stokje
Kijk eens verder dan je computer. Verwijder jezelf hoogstens één stap van je favoriete werkinstrument. Trek nu een foto. Posten die handel.

Het resultaat


Ik werk in het verre Schaarbekistan. In de verte ziet u Brussel Noord opdoemen. Al bij al valt het zicht langs deze kant van het gebouw nog goed mee. Het kan erger.

Voor de liefhebbers : het rode gebouw is volgens mij een crematorium.

Ik vind dat Schaarbeek van zijn imago probleem moet afgeraken. Er zijn hier tal van mooi plekjes te ontdekken. Op een boogscheet van de Haachtste steenweg kom je in een groot wandelpark met uitgebreide tennismogelijkheden terecht. Overal zie je zitbankjes en spelende kinderen. Het is heerlijk om hier in het zonnetjes te zitten, aan het terras van Cerpil.

Vergeet dus

• het rampzalige parkeeraanbod.
  
• de oase aan vervuilende buildings en lawaaierige werven.
  
• de overvolle Haachtste steenweg.
  
• de hondedrollen op de stoep ...

Ik gooi dit stokje graag door naar een aantal blogvriendjes. Maak er iets moois van!

• Jeroen (ik kom van avond eten)
• Mijn lieve mama, (ik kom morgen eten)
  
• Tony (ik kom deze zomer BBQ eten)
• buddha (dat weet ik nog niet)

Zombie

De laatste dagen liep ik erbij als een verlepte zombie. Ik produceerde net niet genoeg snot om thuis te moeten blijven. Noodgedwongen verplaatste ik me vooral van PC naar het fokkiesjamien en terug. Overleven deed ik op stroperige CM-koffie. Mijn creativiteit was ver te zoeken, maar het begint stilletjes aan beter te gaan met mij.

Een foto van mijn herstel volgens de Vlaamse primitieven

Ruige Rudy

Ik ken de Rudy feitelijk nog maar pas. Vóór de Cronos shortski hadden we enkel wat losse contacten aan het fokkiesjamien. Maar tijdens de busreis is daar verandering in gekomen.

Op volgend filmpje kunnen jullie zien dat hij veel potentiëel heeft om het tot een goede vriend van mij te schoppen. Ruige Rudy rules.

Buiten zwemmen in Oostenrijk

We hebben in Oostenrijk ons zwembroek goed kunnen gebruiken.

De eerste dag serveerden ze punch aan het buitenzwembad. Met heel de meute sprongen we in het water en zwommen we dat het een lieve lust was. Zwemmen en drinken is een geweldige combinatie. Om het warm te houden hadden we een klein truukje...

Raar maar waar, na ons zwemavontuur wou er niemand meer kopje onder gaan. Dat kwam misschien omdat iedereen het geheim van het verwarmde water al had ontdekt.

Nadien zijn Tom en ik het meer nog ingedoken. Daar hielp ons klein truukje niet zo goed.

PS : Gracias Tony voor het leuke pimp your pic idee.

Alleen maar bergaf

Jullie weten het al, gletschers zijn de MAX.!

De Cronos shortski 2008 was een pracht van een incentive, die we samen met Jerke mochten beleven. Maar het is weer voorbij, vanaf nu kan het enkel nog maar bergaf gaan. Vanzelfsprekend leverde deze geweldige editie van de shortski een lawine aan blogmateriaal op. De foto's zijn te bezichtigen op mijn Flickraccount.


Zoek de 17 fouten

• Slapen op een skibus is knus en pure fun, beter dan je eigen bed.
  
• Chloor op broeken maakt vuile plekskes.
  
• Een ontevreden gletschergenoot belde van de eerste dag zijn vrouw op. Meneer wou naar huis. Madam sprong in de wagen en nog geen 10 uur later was hij weg.
  
• Het meer is veel te uitnodigend om er niet in te gaan zwemmen.
  
• We hebben enkel milka koeien melk gedronken.
  
• Dietwin de jodelaar deed een act de présence.
  
• Ik leek meer op een zwaantje, dan op ne snowboarder. Dat was volledig te wijten met mijn foute zonnebril en mijn moustache.
  
• De aprés ski in de Baumhut was minstens even goed als vorig jaar.
  
• Speciaal voor mijn verjaardag, piste er iemand mijn naam in de sneeuw. Gans fiel respect und tanke sjeun.
  
• Een stuntgenoot nam niet geheel vrijwillig een jump van de tweede categorie - daardoor tweede categorie kapotte knie - tevens bye bye boarding - operatie nakende
  
• Na zo een geslaagde après ski blijf je beter van de schnaps.
  
• Het eten was veel te lekker.
  
• Onze favoriete ober leek een beetje Prince.
  
• Onze favorietste oberes gelukkig niet.
  
• We hebben goed skiweer gehad, behalve op de tweede dag.
  
• Volledig synchroon placeerden Jerke en mijn apres-ski-leraar een showke op het podium. Dikke ambi dus.
  
• We hebben ons allemaal heel goed gedragen!

Je merkt het, dat smaakt naar meer, veel meer. De Cronos shortski 2009 mag alvast gepland worden, jawoel. Ne dikke proficiat voor Ingrid voor de vlekkeloze organisatie, lawinevrije gletscher en de fantastische sfeer.

Gebruiksaanwijzing van een paasei

Onlangs had ik weer wat voor. Vol enthousiasme stak ik een geleend USB-stickie in mijn PC. Lap, het lichtje ging niet aan, er wrong iets tegen.

Ik trok het stickie uit de gleuf en zag wat er aan de hand was. Met veel smaak had ik eerder die dag paaseitjes zitten fretten. En één van die papiertje was erin geslaagd om in zich de stickopening te wringen.

Paparazzi moment!

Na een beetje pulken werkte alles weer naar behoren.

Denk er dus aan :
Nooit paaseitjes pellen in de buurt van USB sticks.

De bewijzen:

PS : de ondergrond is ons plan van de architecte.

Mijn eerste bom

Op een zonnige dag ging ik de boodschappen doen in de Delhaise mét de fiets. Ja, wat ben ik toch een groene rakker.

Gewapend met een ultrakort boodschappenlijstje kon er niets mislopen. Althans zo dacht ik. Ik nam voor de gelegenheid zelfs een gerecycldeerd plastieken zaksen mee.

Mijn boodschappenlijstje:

• zure room
  
• vuilzakken
  
• bouw-leesvoer (beter bouwen en verbouwen)

Het shoppen verliep verbazend vlot, zelfs de kassa ging goed vooruit. Maar eenmaal terug op de vlo, sloeg het noodlot toe. Ik maakte een onhandige stuurfout, met alle gevolgen van dien.

Zure room bom!

Mijn zakske was volledig in mijn wiel gedraaid en heel mijn stalen ros, mijn fiets dus, hing onder de zure room. Dat leverde uiteraard spectaculaire beelden op.

Mijn fiets in detail:

Kijk eens naar mijn vogeltje

Ongeveer een jaar geleden kende de Vlaamse foto industrie een hoogdag. Op dat moment kochten Tinte en ik onze eerste digitale camera, een Sony Cybershot 2.

Spijtig genoeg kwam dit fijne toestel de laatste tijd veel te weinig uit de kast. Echt wel jammer, want met dit toestel zijn er veel mooie plaatjes gemaakt.

• Bij Rudy
  
• Op de huwelijksreis
  
• Vanuit de lucht
  
• Op de paasbrunch

Gelukkig herpakte ik me net op tijd. Ik raapte al mijn moed bijeen en schreeuwde het van de daken:

-"Kodaksken, het gaat hier gaan gedaan zijn. "
-"Dat is al veel te lang geleden dat gij nog eens deftig kon flitsten."
-"Vooruit met die geit!"

Het leven is veel schoner als ge naar de kleine details kijkt. Daarom trekt Moosability door het land met zijn strakke paparazzi pakkie aan. Jammie.

PS: Sorry voor de overdosis aan supersexy links naar mezelf.

Auf wiedersnitzel

Stap 4 : Eten in de bergen

Als het op eten aankomt heb ik maar één motto. Hoe vettiger, hoe prettiger. Oostenrijkse maaltijden laat ik dan ook nooit aan mij voorbij gaan.

Boven in de skihut bestel ik meestal kaisersmarren. Een soort in mootjes gehakte pannekoek met appelmoes en massa's suiker. Mmmm... alleen het gedacht al.


Mijn ultieme avondmenu:

• Germknoedel suppe
  
• Ne lap wienersnitzel met frut
  
• Een halve liter saus
  
• Een halve liter bier

Dju, ik heb er honger van gekregen.

Dit artikel is geschreven in de slipstream van
gletschers zijn de MAX.

Op de skilift

Stap 3 : De bergen

We maken een sprongetje in de toekomst. Over vijftig uurtjes staat mister Moosability volledig in uniform op de gletscher. Wat gaat er allemaal door zijn hoofd?

Wachten
Ik sta beneden aan de skilift te wachten op mijn maten. Maar waar zitten die rukkers toch? Ik sta hier op mijn eentje te bevriezen. Me dunkt wachten ze boven op mij. Vlug aanschuiven en de lift op.

Eenzaam op de lift
Boehoe. Ik zit hier moederziel alleen. Brrr, het is hier is berekoud. Van al dat stilzitten krijg ik de sneeuwballen.

Drie snotpegels later
Lap, ik zie geen steek voor ogen, mijne skibril doemt aan en mijn zakdoeken zijn op. Mijn humeur zakt stevig onder het vriespunt. Awoe aan die rotmist.

Halfweg
Aargh, de wind steekt op. Mama, ik wil naar huis.

Over de bergkam
Ik kom uit de wolken gerezen, de mist begint stilletjes aan te vervagen.

Uit de wolk
Wow, het landschap is hier adembenemend. Kijk naar de sneeuw op de bomen . Ziet die gelukkige skiërs onder mij is gaan. Zie die bergen, die wolken in het dal. Ik voel het, lap , te laat ... een natuurorgasme.
Hiervoor zijn we gekomen ;-)

Ha daar zijn mijn vriendjes al. En nu met een rotvaart naar beneden. Gletschers zijn de max.

Dit artikel is geschreven in de slipstream van
gletschers zijn de MAX.

Op zijn Schaarbeeks parkeren

Potjandorie, Schaarbeek kwam op het lucratieve idee om eenarmige parkeerdieven te installeren. Parkeren in Schaarbekistan zal nooit meer hetzelfde zijn. We hebben meer dan een kwartier zitten zoeken naar een gratis plekje, grmbl.

Werkelijk al mijn favoriete plekjes zijn betalend geworden. En vijftien sneuro per halve dag is er echt wat over. Daarvoor laat ik mijne vectra liever thuis staan. Vanaf nu enkel nog met de trein.


PS : Het mobiliteitsplan van Schaarbeek.

Stijn het racekonijn

Ik kijk bijna nooit naar de koers. Maar voor de ronde van Vlaanderen maak ik graag een uitzondering.

Zondag was het wafelenbak bij onze vriendjes. Alles goed en wel, maar er was geen televisietoestel beschikbaar om naar de koers te kijken. Aargh, wat nu gedaan?

Gelukkig konden we het slot van de koers volgen via de radiospeler van Sporza.
De mengeling van een interactieve site met live audio verslaggeving was best wel knap. Je kan meteen extra informatie opvragen over de renners uit het peleton.

Een leuke alternatief, maar nothing beats the real thing. Het is toch veel leuker om de koers via de televisie te volgen.

De finale van de koers draaide uit op een echte thriller.
Vijfentwintig kilometer voor de finish ontsnapte Belgisch kampioen Stijn Devolder uit de kopgroep. Gelijk nen echte tijdrijder is Stijn het racekonijn met de eerste plaats gaan lopen. Nen dikke proficiat.

PS : Lees ook de blog van de mama van Tom Boonen

Justine Henin ontmakserd

Henin haar tennis is de laatste tijd wat flauwtjes. Ze kon vorig jaar de schijn nog wat ophouden door een heel jaar aan een stuk op de eerste plaats te tennissen. Maar JuJu heeft zich nu verraden. Uw sterreporter rook onraad toen ze zich tweemaal op korte tijd uit een kwartfinale liet spelen.

Volgens mij heeft de gokchinees er iets mee te maken. Ik volgde een anonieme tip, deed wat research en ontdekte de schokkende waarheid :

Henin heeft een dubbelganger

En wat voor één. Tijdens de bewuste kwartfinales tenniste niet Henin zelve. Ze liet zich vervangen door de frontman van Janez Detd. Hij tenniste zich de ballen van het lijf.

Geef toe, de gelijkenis is treffend.

Busje komt zo

Stap 2 : De Busrit

Bij de shortski hoort meestal nog een busrit heen en terug. Ik heb het niet echt begrepen op slaapbussen, maar het is een noodzakelijk kwaad.

The horror

• Busritten duren te lang
  
• De pot op de bus zit altijd vol, zeker nadat den deze geweest is ;-)
• Busritten zijn stinky business. Na de reis ruikt alles muf. Uw kleren, uw bakkes, uwen buur, .. Niet moeilijk met zoveel venten op nen hoop.
  
• Schoenen uittrekken is strikt verboden. Doe je het toch? Dan vraag je om problemen.
• De slaapstand is rampzalig.
  Vorig jaar op de bus: Er liggen vier mannen met hun koppen samengepropt op een halve vierkante meter. Drie ervan zijn aan het knorren, eentje is wakker. Rarara wie sliep er niet?
  Maar het wordt nog leuker. Net als we wakker worden, probeert diene achter mij in zijn haar te krabben. Oepsie de poepsie, hij vergist zich en krabt in het mijne.
  
• Je leert je collega's soms iets te goed kennen. In de morgend bleek iedereen zijn broek open te staan. Toch bij degenen die in een straal van vijftien meter rond den Tony had geslapen. Tony's uitleg : Ik kon niet slapen. Bad Greek.

The joy

• Je komt aan op de bestemming. En dat is toch de bedoeling.
  
• Met z'n allen een film of een serie in groep bekijken kan best leuk zijn.
  
• Je leert de collega's goed kennen. Tony ontdekte in Kate zijn wriemelbuddie.

Dit artikel is geschreven in de slipstream van
gletschers zijn de MAX.

Voorbereiden op de eerste sneeuw

Stap 1 : Voorbereiding op de eerste sneeuw

Voor ik de eerste sneeuw zie, neem ik de nodige maatregelen. Het gevaar niet goed voorbereid te zijn, schuilt in kleine hoekjes. Op alle vlakken is het oppassen geblazen. Zowel op mentaal, organisatorisch als op meta-fysisch vlak.

Lichamelijk
De week voor een hoogte-stage leven snowboarders gelijk de paterkes. Om vervolgens in de bergen van je alle remmen los te doen. Dat zit er bij mij niet in.

Om niet bij de eerste helling tegen de vlakte te gaan vertrouw ik op mijn basis conditie. Die bouwde ik op door wekelijks te gaan squashen en dagelijks te pompen. Daarnaast volg ik de pimp-your-sexy-body-for-a-short-ski-excercises van Jerke (Belgisch kampioen van de berg skiën).

Wedstrijdjes muurzitten tegen den Tony zijn super pijnlijk, maar hebben hun nut al bewezen. Nog een weekske de zware biertjes en de frittekes laten en we zitten safe.


Mentaal
Snowboarden is goed voor de moraal. Het is rete cool en je kan jezelf steeds nieuwe doelen opleggen.

Het lieve vrouwtje thuis achterlaten, is voor mij het lastigste. Ik ga haar missen. Gelukkig staat haar agenda boordevol leuke activiteiten. Ze gaat samen met haar vriendinnetjes naar de fabuleuze I love the 90's party in Hasselt.

In mijn valies

• geleend snowboard van de Sakke
  
• geleende ski attributen van de papa (sokken, broekkousen, handschoenen)
  
• iPod, camera
  
• energie-providers gelijk bollekes, Red Bull en Snickers.
  
• goed humeur
  
• Jungle Speed om in groep te spelen

Voila, ik laat dus niets aan het toeval over. Den deze weet waar hij mee bezig is.

Dit artikel is geschreven in de slipstream van
gletschers zijn de MAX.
Jim, Jerre, Frank en Tony brengen ode aan de gletcher.

Gletschers zijn de max

Maak kennis met een geweldig blogavontuur on ice:
Gletschers zijn de max.


The story
Enkele Belgische bloggers brengen ode aan de gletscher. Werkelijk alles is toegestaan, behalve bijten. Om alles in goede pistes te leiden proberen we te slalommen langs een viertal onderwerpen.

Blogs die meedoen

Jerre schrijft
Jeroen skiet sinds vorig jaar. Heeft er altijd zin in. Koks op latten zijn altijd gevaarlijk.

Moosability
Frank snowboard al enkele jaren. Notoir fan van Dietwin de jodelaar. Alle gelijkenissen zijn louter toeval.

Endelamangen
Tony kraamt vaak Griekse rommel uit. Tot overmaat van ramp leerde Frank hem de beginselen van het snowboarden.

Jimability
Jim is nog steeds snowboard/ski maagd. Maar geen paniek, hij is expert in het schrijven over zaken waar hij nog geen ervaring mee heeft.


Hoe verloopt ons schema? En wat zijn de uitdagingen die ons te wachten staan?

1) Thuis voorbereiden op de gletscher.
We beginnen de afdaling aanstaande donderdag met de voorbereidingen die we thuis treffen.

2) Busje komt zo
Op vrijdag nemen we de de skibus. Geweldig zo een slaapbus, of niet?

3) De bergen
Volgende maandag slalommen we over de gletscher. Heerlijk die frisse lucht.

4) Wat schaft de pot?
Finishen doen we op woensdag. Onze maag knort loeihard. We krijgen wreed honger zo hoog in de bergen.

Het vissegat roept

Sorry jongens, maar vandaag geen aprilvis op Moosability.

Maar ... nu we het toch over vissen hebben.

Er is eindelijk nog eens wereld schokkend nieuws vanuit het Vissegat. Het plan staat online. Ga snel een kijkje nemen op mijn Bouwen door dummies blog en geniet van het ontwerp.

Een voorproefje:

Reacties posten is zoals altijd nog steeds niet verboden.