donderdag 19 april 2012

Rotterdam marathon 2012

7 u 30 : Samen met Tine gaan we lekker eten in het hotel. Andere gasten komen volledig in outfit ontbijten en vragen zich hardop af of ik ook één van hen ben, een marathonloper. In het vervolg toch beter mijn kleren aantrekken voor ik publiekelijk verschijn.

Startpunt marathon Rotterdam van uit hotelkamer Hilton.
8 u 15 : We zitten terug op de kamer. Yes, ik kan em al draaien, dus geen problemen tijdens de marathon. Die tegenwerkende kuit is er nog steeds, maar ik zwijg erover tegen Tine. Spray it baby, de lucht is zwanger van reflexspray. Nu lekker relaxen voor de TV met een flinke dosis Formule 1, om aan de snelheid te wennen.

10 u 20 : afscheid van mijn mooiste supporter en drummen om in het startvak te geraken.

Klaar voor de start? Of niet?
10 u 30 : Oeps ik hoorde het startschot niet, iedereen begint naar voren te stappen. Ik ben voor de veiligheid nog druk bezig een Toi-Toi te vullen.

10 u 35 : Mijn derde marathon gaat officiëel van start als ik over de startstreep huppel. Ik worstel nog wat met mijn oortjes voor de ideale marathon-mix. Er zijn nog steeds veel twijfels over mijn kuit, maar ik besluit er het beste van te maken. Deze marathon loop ik kilometer per kilometer. Alle alle ingrediënten voor een geslaagde marathon zijn aanwezig:
  • Mijn vrouwtje is mee om te supporteren
  • Ik heb een geweldige training achter de rug, behalve de laatste drie weken. 
  • Het weer is ca va voor een marathon. Zeker niet te warm, maar ook niet te koud of te nat. Een vette 9 graden met tamelijk wat wind.
km 6 : De eerste kilometers gaan me vlot af, soms moet ik uitwijken omdat het echt wel drummen is om tegelijk met 8500 atleten een marathon te lopen. Ik voel mijn kuit wel, maar kan mijn normale snelheid behouden. Tegen 12 kilometer per uur richting de finish.

De drinkposten vind ik minder goed geregeld dan in de Brusselse marathon. Ze delen geen flesjes uit, maar open bekers met een soort tampon bovenaan. Ook de energie drankjes schenken ze in open bekertjes en dan nog eens zonder tampon. Ja lap, ik smos over mijn knieën, en ze plakken vanaf nu.

Rotterdam marathon route vs da moose
km 9 : Er staat verbazend veel volk langs het parcour en sommigen scanderen :"Komaan Frank!". Niet dat ze me kennen, maar sinds dit jaar zetten ze je naam op je borstnummer. 

Dat is wel een fijn gevoel, misschien had ik me moeten inschrijven als "da moose runs loose". Ik loop langs een jambé groep, rockers, kwijlende oude wijven, house dj's en een fanfare. Het interfereert een beetje met mijn iPod maar soit, de bedoeling is goed. De sfeer zit er goed in.

Km 14 :  Ik juich hardop, al één derde achter de rug. Mijn kuit en snelheid blijven op hetzelfde niveau voor vele kilometers.

Wat een beest
Km 19 : Het is nog vroeg in de marathon, maar ik begin al naar het einde te verlangen. De omgeving is prachtig, de supporters zijn talrijk aanwezig, maar ik voel dat het niet mijn beste marathon zal worden. Die laatste weken met de blessure zijn echt niet goed geweest voor de moraal. Gelukkig is het een platte marathon,  want de wind maakt het er niet gemakkelijker op. Oeps, Spiderman komt naast mij lopen. Het publiek spoort Spiderman nogal hevig aan.

Km 30 : Mijn kuit is verdoofd, beetje bij beetje wordt het moeilijker mijn tempo aan te houden. Nog 12 kilometer, dat moet toch nog te doen zijn, zeg ik tegen mezelf. Al twee derde achter de rug.

Km 33 : Hier krijg ik op een groot scherm boodschappen van het thuisfront te zien.  Een  aanmoediging van mijn vrouwtje en eentje van mezelve. The moose runs loose. Dat doet deugd, die borden zijn een geweldig initiatief.

The moose runs loose
Km 35 : Oink, de man met de hamer komt langs, het vat is af. Ik voel mijn energie voorraad slinken met de meter. Ik kan nog nauwelijks een tempo van 11 km per uur aanhouden en begin over de weg te slingeren. Mijn rechter rotkuit begint op te spelen.

Hoe ga ik het in godsnaam nog 7 km uithouden in deze omstandigheden? Ook merk ik dat de marathon 350 meter langer is dan normaal. Mijn 2 garmin gps horloges geven los van elkaar aan dat ik al 35,3 km heb gelopen niet 35 km. Schriftvervalsing.

Km 40 : ik loop al meer dan 2 minuten achter op mijn schema en plots gebeurt het onvermijdelijke : ....... kramp in mijn rechter kuit. Noodgedwongen moet  ik stoppen. Als een bezetene probeer ik de kramp er uit te stretchen. Gelukkig is er juist op deze plaats drank beschikbaar. Lekker 3 bekers achterover slaan en verder proberen huppelen is de boodschap.

Km 42.2 : Ja hoor, ik haal  de finish van de marathon van Rotterdam 2012 in een tijd van 3 u 36 min 59 sec. Een beetje trager dan mijn vorige 2 marathons (Brussel 2010 en Brussel 2011), maar ik ben een tevreden man. Die medaille kunnen ze me nooit meer afpakken. De moose is moe, gebroken, pompaf, mankt, maar vooral voldaan. Eindelijk naar huis.