Hij is van mening dat hij niet echt zijn plaats zit op deze afdeling. Ondanks zijn 93 jaartjes is hij er nog steeds goed bij. Subtiel en minder subtiel laat hij blijken.
Peter : "Ziet dat hier nu zitten. Straks is dat lokaal hier helemaal leeg. En het is begot nog geen 18 uur. Hier is echt geen hol te doen."
Hij wijst naar een plastiek uitziend puddingske. Peter : "Moet ge is proeven van dienen brol?"
Frank : "Neen dank je peter."
De verpleegster komt afruimen en ziet dat peter den helft van zijn broodje laat liggen.
Verpleegster : "En meneer Massy?
Wat vond ge van het eten? Was het lekker?"
Peter : "Verschrikkelijk ..."
De verpleegster lacht een beetje onwennig. Omdat mijn peter de waarheid hoog in het vaandel draagt, kon hij het woordje lekker niet over zijn lippen krijgen.
Verpleegster : "Ik zal dat maar als lekker interpreteren..."
Brede smile op peter's gezicht. Hahahaha. Ik denk dat ik hem nog ga bezoeken. Gelukkig voor hem zijn de verpleegsters lief.
2 opmerkingen:
Wij zijn menigmaal getuige van dit type dialoog:
Opa: [Meter] ge zijt een ouwe doos geworden
Meter: Ziet ge de jongeling daar zitten?!
Of dit:
Oma: [Naam vriendin] is ook oud geworden
Peter: En gij dan?
Of Bommeke die klaagt dat ze met haar 86 lentes tussen de oudjes moet zitten in de home...
o, dat was nog een fijne dialoog, hij heeft het (nog) niet over preuten gehad, I presume?
Ik ga er straks naartoe met je broer, benieuwd wat ik ga horen : )
Een reactie posten