To scrum or not to scrum

Ik ben al een tijdje lid van een scrum team en ik ben dol enthousiast. We scrummen er gewoon weg op los. De term scrummen is afkomstig uit het stoere rugby wereldje. Alle teamleden werken samen aan één gemeenschappelijk doel: die f*cking bal over de lijn van de tegenstander krijgen.

Daar kunnen wij IT-nerds nog iets van leren, moeten enkele software ontwikkelaars gedacht hebben. De klassieke manier van software ontwikkeling (waterval model) was dringend aan vervanging toe. Deze speelde niet genoeg in op veranderende requirements. Tegenwoordig verwacht de klant veel sneller resultaten op zijn bord. Scrummen is dan de oplossing.

Scrum rollen
Een scrum team bestaat typisch uit een scrum master, een beperkt aantal teamleden (tussen de 5 en de 8 man of vrouw) en een product owner.

• De scrum master ondersteunt het team en onderwijst iedereen in de scrumprincipes
  
• De product owner beheert de lijst van te ontwikkelen functionaliteiten en bepaalt de prioriteiten ervan. Dit noemen ze de product backlog. Hij staat altijd open om vragen van het team te beantwoorden.
  
• Het team analyseert, ontwikkelt en test de functionaliteiten uit sprint per sprint.
  

Product backlog
De product owner beheert de product backlog. Daarin beschrijft hij beknopt alle de functionaliteiten die in zijn product moeten zetten. Deze lijst bevat voorts ook nog de prioriteit, hoe je het moet demo-en en hoeveel tijd men er ideaal op inschat. Door vaak veranderende omstandigheden is de prioriteit van een product backlog item niet stabiel, dat kan veranderen.

Time boxing
In scrum heeft alles vaste tijden, zo voorkom je onnodig vergaderen. Ga je tijdens een bepaalde vergadering over tijd, stop je deze op het geplande uur. Je kan eventueel voor de volgende dag een nieuwe meeting inplannen. Elke startup meeting duurt ongeveer 4 uur, een standup duut 15 minuten en een sprint review duurt zo een 2 uur.

Sprints
In plaats van slechts éénmaal in het begin van een project een doel te definiëren, gaan ze bij scrum iteratief te werk. Stap per stap wordt er functionaliteiten ontwikkeld maar er wordt steeds begonnen aan de functionaliteiten die op de moment het meeste waarde hebben voor de product owner.

Zo een stap heten ze bij scrum een sprint. Deze duren telkens even lang en liggen typisch tussen de 2 en de 4 weken. Elke sprint werkt een deel van de functionaliteit af en is steeds op dezelfde manier opgebouwd en bevat steeds een aantal meetings. Een planningsmeeting waar je de taken kiest die je deze sprint wil opleveren, een dagelijkse standup meeting en op het einde een sprint review meeting.


Feedback
Communicatie en feedback is heel belangrijk in scrum. Daarom doe je elke dag een standup meeting voor de stand van zaken te beschrijven. Het hele team krijgt 15 minuten om te vertellen wat ze gisteren gedaan hebben, welke problemen ze tegen kwamen en wat ze vandaag van plan zijn. Elke dag maken de leden zo een schatting van het werk dat ze nog moeten verzetten. Dat wordt getoond in een burndown chart. Achteraf kunnen er wijze beslissingen uit getrokken worden, hoeveel hooi het team de volgende sprint op zijn vork zou moeten nemen.

Wil je nog meer weten? Lees dan zeker scrum from the trenches(3Mb).

Bloggen is een grote vergissing

Joepie de poepie, ik ben een blog begonnen. Op moosability, the blog, the legend kan ik in alle onschuld elk goor detail over mijn privéleven publiekelijk van mij afschrijven. En dat geeft echt wel een heerlijk gevoel.

Maar is dat wel zo een goed idee? Want iets te veel van je knurftiteiten op het net publiceren kan nare gevolgen hebben. Eenmaal gevoelige informatie van jezelf online staat, is het donders moeilijk om ze te wissen. Deze informatie kan en zal ooit tegen je gebruikt worden.

Er zijn genoeg redenen te verzinnen die je zouden weerhouden om alles over jezelf vrij te geven. Google is watching you. Googelen is niet voor niets een volwaardig werkwoord geworden.


Rechtbank kent Google
Online schrijfsels kunnen in een rechtzaak als bewijslast tegen jou gebruikt worden.

Werkvloer kent Google
Solliciteren kan een stuk moeilijker worden. Een toekomstige werkgever vindt het misschien niet zo leuk om te weten dat je elk weekend rond de 10 liter bier verzet. Ook jou eigen baas deelt niet steeds jou online mening over het arbeidsethos.

Mama kent Google
Deze is misschien nog het ergste. Dikke kletsen op de poep als ze weet wat je nu weer uitgestoken hebt. Nog steeds niet overtuigd na dit mooie betoog?
Kijk dan maar eens naar CVgadget. Een tool die het mensen met kwaad opzet wel heel erg gemakkelijk maakt.

Slaap zacht medebloggertjes!

Pamperduiken

Prijsvraag : Zoek de vrijgezel


Er doken nog enkele foto's op van de Makkalympics van ster-fotograaf Bjorn.

Onze sympathieke vrijgezel Makke, is degene met het mooie roze hoedje. In tegenstelling tot wat de pamper ons doet vermoeden, zit de vrijgezel dus rechts onderaan in beeld.

De foto is getrokken vlak voor het pamperduiken. Joeri, Frank en Rembert bereiden zich voor op voor deze spannende nieuwe discipline. Ze gaven zoals altijd het beste van zichzelf. De pamper was achteraf helemaal nat, maar wel van het water.

Makkalympics

De Makkalympics zijn nog straffer dan de Olympische tienkamp. De opdrachten zijn verschrikkelijk zwaar. De resultaten worden onverbiddelijk op de zelf ontworpen sportkledij van de vrijgezelle atleten geschreven.

De eerste proef bestaat uit het ledigen van een pintje. Klein bier voor de Makke.

De vrijgezele begeleiding tijdens het estafette zuipen. Een zware discipline waar 5 liter bier rijkelijk verorberd wordt. Het werd echt spannend toen Janus een boer liet die langer dan de toegestane 25 seconden duurde. Er volgde een waarschuwing, hij werd net niet gediskwalificeerd maar werd later toch naar huis gestuurd.

Het doe eens een maat binnen behoorde tot niemands favorieten. Ach iemand moet het doen zei Kristof en draaide de Makke een vette tong. Deze duurde gelukkig niet langer dan de toegestane 25 seconden.


De 1500 meter pamperwandelen werd vlot gewonnen door de makke. Het bruine remspoor is nog een aandenken aan de valpartij. Nadien werd de pamper gerecycleerd voor het pamperduiken door Rembert. De besnorde reddingsdiensten traden hardhandig op. Rembert, Frank en Joeri zwommen zonder badmuts. Dat mag naturlijk niet.


Tom won met verve in de nieuwe discipline paalzuipen voor pluimgewichten. Het werd een fotofinish. Bjorn werd knap tweede met zijn impressie van een duikboot (glaasje jenever in Hoegaarden).


De vrijgezelle party van de Makke was een groot succes. De paaldans discipline werd met ruime voorsprong gewonnen door de twee halve gasten Joeri en Makke.


De eindstand van de makkalypics sprak voor zich. De Makke bevestigde met goud, Rembert greep net naast het zilver dat naar Kristof ging. Deze behaalde toch stijlvol de bronzen plak ondanks zijn wanprestatie in het armworstelen tegen mister Moose.


Makke het was plezant
met u op het strand

ge zijt een beest
tot op uw veelbelovend trouwfeest

Het zal daar zeker knallen
Met Tom's gezandstraalde ...

Digitale identiteitscrisis

Onlangs moest ik op één of andere obscure website mijn profiel nog eens ingeven en mijn blog beschrijven. En raar maar waar, ik kwam niet uit mijn woorden!

Ik worstelde duidelijk met een digitale identiteitscrisis. Ben ik nu een digitale held of eerder een IT geek van de ergste soort? Ik zonderde me af in de grotten van Han en ben me gaan bezinnen. Zo kon ik alles eens in een array plaatsen, of op een rijtje zetten.


Digitale identiteit
Frank Gielen blogt onder de naam moosability over zijn waanzinnige leventje. Je zou hem kunnen omschrijven als een echte IT-adonis die toch bescheiden is gebleven. Frank is naast usability goeroe, user experience begeleider en frontend developer ook nog eens de getalenteerde schrijver achter moosability en bouwen door dummies. Stuk voor stuk toonaangevende blogs die door de Vlaamse bloggers wereld op gejuich werden onthaald.

Franks's online verwezelijkingen
Frank the moose is ...

• de uitvinder van het gouden Tobbaksken
  
• ex-deelnemer van "Ben ik slimmer dan een kind van 10?'
  
• webmaster yourhomecook.be
  
• webmaster dedriezintuigen.be
  
• webmaster k2architectuur.be
  
• webmaster diep-rood.be
  
• de man achter 'Het leven zoals het is in Kessel-Loe en omstreken'
  
• trotse accounthouder van Twitter, myBlogLog, Technorati, Digg, del.icio.us, Blogger, LinkedIn, YouTube, Facebook, Flickr,...

Voila, dat was verhelderend, ik kan mijn profiel gaan wijzigen.

Olympisch atleet wordt 94

Mijn peter Jozef Massy mag vandaag 94 kaarsjes uitblazen. Dat gaan we minstens even hard vieren als ons laatste Argentijnse feestje.

Peter is ne sterke mens. Op zijn 94 maakt hij nog elke dag een wandeling door het park. Iets minder vlot dan vroeger, maar hij doet het toch. Hij diende in de wereldoorlog 2, maakte 4 kinders en deed mee aan de Olympische Zomerspelen Londen 1948.

Hij vaarde in zijn K2 de 10 km samen met Hilaire Deprez. Ze werden 8ste in hun reeks met een tijd van 48 minuten en 23 seconden. Zijn vrouwtje Anna van Marcke werd 7de op de 500m K1 en ze deed er 2 minuten 43 seconden over. Hun Olympische resultaten vond ik op Wikipedia.

Update: mijn mama scande een foto van toen in.

T-shirt vrijgezelle

Veerle en Mark trouwen op 5 september 2008. Dat weekend is het ongeveer één jaar geleden dat Tine en ik elkaar het ja woord gaven. Op de koop toe gaat hun huwelijksfeest door in den Ast te Kampenhout, de allerbeste feestzaal van de wereld. Alvast een garantie op een ongelofelijk spetterende braspartij!

Maar ik heb ook slecht nieuws voor de twee tortelduifjes.
Makke is zo dom geweest om ons toe te laten op zijn vrijgezellen feestje. Makke kan al best een pamperke aantrekken van de schrik, want zijn vrijgezellen feestje zal niet mals zijn. Joeri, zijn neef, ik, Janus en zijn collega's hebben stuk voor stuk de meest vreselijke opdrachten voor hem in petto!

Janus bewees vroeger al dat hij barste van Paint-Shop-Pro-talent en nu heeft hij het geschopt tot officiëel vrijgezellen T-shirt ontwerper. Dit zijn de ontwerpen die het net niet haalden.

Kajakken door dummies

Gisteren zijn we nog eens afgezakt naar de echte Ardennen. Meer bepaald naar Dinant, om er te gaan kajakken. Bij de afvaart van de Lesse dacht ik steeds aan een woeste afvallingsrace vol veraderlijke stromingen, watervallen en krokodillen. Maar de realiteit was nog straffer.

We kajakten 22 km in onze blauwe luxe kajaks, alsof ons leven ervan afhing. Gisteren waanden we ons nog echte helden, vandaag voelen we ons volledig geradbraakt, stramme spieren, gekneusde poep en verrokken buikspieren. Het was echt zalig en het Belgisch weertje heeft niet tegen geprutteld.

Omdat er spijtig genoeg geen beelden van ons doldwaas avontuur gemaakt zijn, knutselde ik nog een paar kajak foto's van op huwelijksreis bij elkaar.


Enkele losstaande feiten

• Iedereen was nat en doorweekt
  
• Iedereen heeft het gehaald
  
• We voelen ons als een vis in het water
  
• Restaurants zoek je in Dinant best op 'den dijk' en niet in het stadje zelf
  
• Ik was bijna gewurgd door een nylon draad die over de Lesse was gespannen
  
• Onze kajak had de neiging om de rechteroever op te zoeken, terwijl ik toch links draag
  
• 22 km is lang genoeg

Reisklaar

Gisteren hebben we rete hard gewerkt ten huize moosability. We maakten Yolan's spik-splinter-nieuwe blog reisklaar. Tinte maakte een geweldig mooie header en ik deed de logistiek (kleurtjes, rss, opleiding). Het resultaat mag er wezen.

Nu is het maar te hopen dat onze Yolan genoeg leuke dingen gaat meemaken om over te bloggen. Ik gok op de volgende blogartikels

• Hoe krijg je 40kg mee in je handbagage?
  
• Argentijnse vrouwen van je lijf houden voor dummies
  
• Spanos vooros dummieos
  
• Ik ben mijne pas kwijt
  
• Hoe kom je een maand rond met 25 euro en 5 condooms?
  
• Politieachtervolgingen vermijden voor dummies

Yolan verlaat het moederschaap

De scouts noemden hem pauwenstaart gouden spontaan damhert, maar dat vond ik een beetje gay. Zijn vrienden noemden hem de Gilein, maar dat is feitelijk nog een beetje stommer. Mijn ouders noemden hem Yolan, zoon van Thorgal. Laat ik het daar maar op houden.

Yolan, oftewel mijn jongste broertje, voelde het knagen en ontdekte dat er nog iets ontbrak in zijn mooie leventje. Ervaring was het woord dat hij zocht. En daar paste hij een mouw aan.

Binnen een dikke week vertrekt hij naar een gastgezin in het Argentijnse Buenos Aires. "Na een jaartje Argentinië kan ik die twee loebassen van grote broeders wel aan." moet hij gedacht hebben.

Een jaar zonder zekerheden, een vreemde taal leren, in een ander bed slapen en een andere mentaliteit, een andere cultuur ...
Het zal daar wat zijn.

Ik hoop dat onze Yolan met volle teugen geniet van dat grote avontuur, dat hij kan proeven van het onbekende.

Yolan, vergeet niet te bloggen op je spik-splinter-nieuwe blog! We gaan u missen voor al uw toffe en zo(a)tte fratsen.