Marathon Nice naar Cannes 9 november 2014

Deze marathon is anders. Ik volg een loodzwaar trainingsschema van runkeeper.com. Vanaf eind augustus loop ik me de zolen van mijn schoenen. En het is niet dat ik daarvoor stil gezeten heb. Vijf keer de week trotseer ik de natuurelement, met pittige interval trainingen. Maar trouw houd ik me aan mijn schema en blijf blessure vrij.

Pieter wil van zijn eerste marathon ne memorabele maken. Hij regelt de vlucht, vervoer en slaapplaats, waarvoor dank. We richten onze pijlen op Nice - Cannes, volgens de boekskes de nummer 1 marathon van  Frankrijk (na Parijs). Oops per ongeluk spoel ik mijn boardingpas door op het toilet van de luchthaven. Toch komen we zonder kleerscheuren aan in het prachtige Nice.

 We starten met 8600 marathon lovers en er zijn ook 450 aflossingsteams aanwezig. De marathon loopt via de Boulevard in Nice langs de kust naar Cannes, waar we onze tent opslaan in hotel Raddison Blu. Room with a view met upgrades! We krijgen toegang tot de thermen, hebben een Japanse WC met voorverwarmde bril, wassende straaltjes en ingebouwde balwarmer. Kortom we lopen net niet verloren in onze suites.

Zondag vertrekken met de bus om 5 u 30 naar Nice, waar we ruim op tijd toekomen. Pieter en ik drinken nog ne koffie en schuiven 2 keer aan voor de transit. Maar dan begint de marathon, stiekem hoop ik op een toptijd.

Ik ben iets te veel achteraan in het startvak gaan staan, van in den beginnen moet ik heel mensen inhalen. Goed voor de moraal, maar je verliest er wel wat energie door. De eerste helft is gewoon zalig, mooi parcour, vlakjes en mijn spieren doen wat ze moeten, gas geven. Ik haal de vlag van 3 u 45 en 3 u 30 snel in. Na 15 km of zo zie ik in de verte zelfs de vlag van 3 u 15 wapperen.

Dit is fijn, mijn tempo blijft hoger dan gehoopt en de hartslag werkt absoluut niet tegen. De muziek stuwt me verder en sneller vooruit. Af en toe voel ik wat regendruppeltje, maar het is niet te koud. Alleen jammer dat er enkel brede bekers voorradig zijn, geen flesjes. Zo drink ik telkens maar een beetje en verlies ik elke drankstand toch een beetje tijd. Misschien volgende keer een camelbag zoals Pieter?

Na 30 km, gaat het wel een beetje op en neer en merk ik toch een licht verval van 10 a 15 seconden per kilometer. Dat is dus 3 min 40 per kilometer in plaats van 3 min 25, mij hoor je niet klagen. Ik reken een beetje en mijn P.R. zit er dik in. Gewoon minstens aan 12 per uur blijven lopen en de eeuwige roem is binnen.

De laatste 3 kilometers duren als gewoonlijk weer 5 maal langer dan op training. Maar ik finish! Stik kapot zie de stralende lach van mijn zalig vrouwtje. Missie volbracht. 3 u 16 en 5 seconden, ik heb mijn persoonlijk record gebroken met meer dan 3 minuten. Ik heb plaats 618 van de 6800. Dank aan iedereen voor alle steun het was een geweldig avontuur!