Daarom keerden ze terug naar hun Mongoolse gastheer een gastvrouw. Twee grote vriendelijke Mongolen met een meters brede grijns op hun gezicht. Ze konden er genieten van een overheerlijk Mongools maal, zittend op een Mongools bankje, aan een Mongools tafeltje met een fleske Franse wijn. De moose was helemaal mee.
En daarna gingen ze slapen in hun knusse Mongoolse tent, een knoert van een yoerd. Allemaal mooie kleuren en super knus, niets dan lof. Enkel het toilet stond de Moose niet aan. Die WC-pot stond veel te dicht tegen de rand, enkel afgescheiden door een filterdun hoeslaken dat "net niet" alle geuren wegfilterde. Het rook er dus naar een Mongoolse zoo. Ook geluidsgolven kwamen goed door. Heel praktisch om te roepen van : "Hé sjoe, passeert me diene wcrol ies", maar voor de rest eerder onhandig.
Het staand plassen viel de Moose zwaar. Mietjes gaan natuurlijk zitten, maar de Moose niet. Op die korte tijdspanne gebruikte hij twee verschillende plastechnieken. Ofwel heel hard naar achter leunen met het hoofd, ofwel de beentjes spreiden (een aanrader, want nu kon hij wel mikken).
1 opmerking:
da zag er leuk uit :)
Een reactie posten