Moosarazzi leert schrijven met licht

Vanaf september, volgen mister Zwet en de Moosarazzi een cursus aan het CVO Volt te Leuven. Neen we zitten niet op turnkamp, we leren over digitale fotografie. We ontrafelen de geheimen van het schrijven met licht.

We moeten het wel toegeven, de paparazzi waarde van onze foto's mag drastisch omhoog, van hier naar Cannes en nog is terug. Aan de kwaliteit van onze toestellen zal het niet liggen, we spreken hier mainframe. Zwet heeft een Canon 5D en ik heb een gloednieuwe Nikon D750 met beestige standaardzoom lens.

Echt moeilijk kan het  toch niet zijn. Een beetje met de instellingen prullen, dan de camera richten en vervolgens op een knopje drukken. Was het maar waar.

We schreven ons in voor Module Digi 1, je leert er over de basistechnieken :

• kijk eens naar mijn vogeltje
• verlaat toch die auto mode
• mijn scherpte diepte zit niet op snee
• stop, je moet 2 stops terug

Dan moeten we van een aantal thema's telkens 3 foto's afgeven.
Maar om ons echt bezig te houden maken we een fotoketting. Een fotowatte?

Werkwijze fotoketting :

• De groep brengt een afgedrukte foto mee op A4 of A5 formaat.
• Samen kies je een startfoto, eventueel in meerdere stemrondes. 
• Deze foto is het begin van de ketting.
• Vervolgens scheiden de wegen
• Iedereen trekt erop uit om een foto te maken die een link heeft met de vorige
• Maak hier weer een afdruk van
• Ga je goedgemutst naar de les en stemmen maar.

PS : de stand na 2 weken tot nu toe : 0 stemmen voor Zwet en nog nuller voor mij.

mijn inzending voor week 2

Lesje fotografie over rosse poesjes

Ik leer momenteel wat bij over fotografie. Een beetje een mix van alles : sluitertijden, compositie, mega bitchels, belichting, contrast, stops, diafragma, ...Dia watte ? Maar natuurlijk geen theorie zonder praktijk.

Ons Rosje kwam langs de poort binnen gemankeld en ja het kon geen toeval zijn. Ik had mijn camera in de aanslag. Een rosse poes trekken, dat gaat hier hits opleveren dacht ik bij mij eigen.

Vliegensvlug haalde ik mijn camera uit het hoesje en drukte halfzacht op het knopje. De camera deed waar het goed in was .... licht meten. Mijn lens zoomt niet, dus ik moest wel bukken. Razend snel regelde ik mijn ISO nog wat bij en opende het diafragma nog een stop of 3 tot 2.8.
En 125 ms later stond dit als een raw bestand op mijn geheugenkaartje gegrift. Voor eeuwig en altijd, allee toch zeker voor een kwartier

Lightroom deed de rest en vanaf nu zit Tine opgescheept met onze kat als desktop achtergrond .
Wat de toeksomst zal brengen weet niemand.