Keukenplannen

Wat is er zaliger dan het moment na een hartverscheurende keuze? De rust die dan via een rilling over je schouders zindert, heerlijk gewoon. We hebben er hard op zitten zweten, maar uiteindelijk viel alles op zijn plaats.

Wij kozen den donkere beton in combinatie van ferrera eik voor onze poepsjieke nieuwe keuken.

Google sketchup gewijs zou het hier wel eens op kunnen trekken. Enkel de pompbak en de basisopstelling blijven als vanouds. Voor de rest is alles zo gloed als nieuw. Greeploos, nieuwe dampkap, oven, inductievuur, nieuwe kasten demping van de deurkes en lades, een le mans systeem, toog vervangen door een giga werkblad, inbouw magnetron met stoomfunctie, ...  Ik krijg het er warm van.

Mijn wuvve gaat nogal kunnen koken!

Kiezen blijft verliezen

We gaan onze keuken opfleuren. Maar je kent dat, van het een komt het ander. Ge begint met gewoon de toestellen online te bestellen, dan komt er een nieuwe tablet aan te pas en in no time ben je over een volledig nieuwe keuken aan het babbelen.

Het probleem is dat je moet kiezen in welke kleuren dat zou zijn. Via Egger kon ik op een digitale keuken oefenen. Voor welke kleurencombinatie zou jij gaan? Reaguren mag.

Masterplan

Het masterplan was geweldig goed voorbereid. Gewoon het juiste moment afwachten, en dan toeslaan.

Perfect, ik ben net wakker geworden in het holst van de nacht. Hoog tijd voor een pamperverversing die hen nog lang zal heugen.

Mooi, de papa is aan de beurt en hij ziet er slaperig uit. Nu nog eventjes geduld. Zou hij mijn "pamper is uit truukje" vergeten? Ja hoor, wildplassen op het luierkussen is zóóóóó leuk. Als papa nu één verkeerde beweging maakt, kan ik het masterplan ten uitvoer brengen.

Bingo, om het luierkussen niet te beschermen, tilt hij me op en houdt me op zijn buik.

Victorie! Ik los een lading kaka, recht op de papa!

geschreven door Sterre

95 jaartjes verschil

Sterre vertelt :

Overgrootpapa (de peter van mijn papa) is mij komen bezoeken. Hij is al een beetje ouder dan ik. Papa zegt dat hij de oorlog nog heeft meegemaakt en dat hij onlangs 95 kaarsjes moest uitblazen. Straf zeg, als beloning mag hij mijn sterre slabbetje eens aandoen, maar die foto mocht niet online.

Hij was precies dolgelukkig om mij te leren kennen. Nogal wiedes, overgrootpapa heeft heel lang op mij moeten wachten, ik ben pas zijn eerste achterkleinkindje. Gelukkig hielp mama hem een beetje om mij te dragen.

Vond je dit een leuk verhaaltje?
Lees dan alles over mijn oortjes op mijn trendy 'Sterre Gielen blog'.