Aargh ik heb net drie dagen absolute radiostilte achter de rug, omdat ik zo slim was geweest om mijn gsm kwijt te raken op deze editie van Rock Werchter. Enkel de batterij hebben we nog teruggevonden.
U kan zich inbeelden dat dit heerschap moeilijke tijden doormaakte, zo zonder zijn trouwe mobieltje. Af en toe begon mister Moose zelfs al een beetje tegen zichzelf te brabbelen.
Maar er zijn ook nadelen aan verbonden, mijn sim-kaart was ook foetsie. Ik ben dus het grootste deel van mijn telefoonnummers kwijt. Gelukkig heb ik mijn gsm-nummer kunnen behouden, dankzij een supersnelle reddingsactie van op het werk. Gelieve mij de komende week allemaal eens op te bellen, maar dan wel om de beurt.
Feitelijk ben ik content dat mijn rottig Sony toestel naar de eeuwige jachtvelden is gegaan. Nu heb ik terug een Nokia 3310 op zak. Een oerdegelijke gsm, waar ge deftig mee kunt bellen en smssen. Een mobieltje waar ge op kunt bouwen en vertrouwen. Een toestel waar ge nog mee naar den oorlog kunt gaan. Desnoods om iemand zijn kop mee in te slaan.
Met mijn Sony had ik soms eens woorden, maar dan steeds zonder -d, -e of -f omdat de drie toets blokkeerde.
UPDATE
Inderdaad Daniel. Die Nokia drieendertig tientjes zijn gewoonweg niet kapot te krijgen. Enkel de baterij was niet perfect. Die machientjes zijn totaal nog niet gemaakt in de filosofie van planned obsolescence.
dinsdag 8 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Zo'n oerdegelijke toestellen maken ze niet meer...
Dat was inderdaad een oerdegelijk toestel. Het zag er alleen niet zo aantrekkelijk uit.
Mijn vorige Nokia was ook nog een degelijk toestel. Was ik maar zo dom niet geweest om het vorige zomer op een bankje in het station te vergeten. Ik beklaag het mij nog steeds. Ik heb mijn best gedaan om een goedkope en degelijke Nokia te vinden maar helaas, ze worden niet meer gemaakt.
Een reactie posten